­­­Advocaten­k­a­n­t­oor Ste­ij­nen, O­lof en Stel­ling

Couwenhoven 52-05

3703 ER Zeist

tel. 030-6956867

fax  030-6957830

e-mail: sagitar@hetnet.nl

 

 

Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg

Postbus 97831

2509 GE Den Haag

13 oktober 2004

 

 

 

betreft: Mr. S. Milosevic / Dr. van Dijkman

 

 

 

Terzake van de waarborging van zijn fundamentele rechten in zijn relatie met de Staat der Nederlanden en diens rechtssub­jecten ontving ik in het recente verleden een reeks van op­drachten van Mr. S. Milosevic, voormalig President van de Federale Republiek Joegoslavië, thans verblijvende in het UN Detention Centre in Scheveningen, resulterend in meedere kort gedingen tegen de Nederlandse Staat, gevolgd door een procedu­re voor het Europese Hof voor de Rechten van de Mens te Straa­tsburg, alsmede leidend tot juridische stappen tegen verscheidene indivuduele personen, behorend tot 'de hofhou­ding' van het zgn. 'Joegosla­vië Tribu­naal, die zich schuldig maakten aan voor mijn cliënt schadelijk onrechtmatig handelen.

 

Bekend is dat Mr. Milosevic door het zgn. 'Joegoslavië T­ribu-naal' is aangeklaagd, dat hij de rechtmatigheid van dit 'tri-b­unaal' ontkent, en dat hij tot voor kort zijn eigen verdedi­ging voerde.

Bekend is ook dat het bij het recht om de eigen verdediging te voeren handelt om een recht dat niet alleen ondubbelzinnig in het Statuut van het 'Joegoslavië Tribunaal' is opgenomen, zodat het reeds daarom het zgn. 'tribunaal' tot recht moet strekken, maar dat dit recht ook deel uitmaakt van alle majeu­re mensenr­ech­ten-verdragen.

 

Zodat vast staat dat het behoort tot de meest fundamentele mensenrechten. 

 

In de figuur van Mr. S. Kay, voormalig 'amicus curiae' in dienst van het zgn. 'tribunaal', is recentelijk Mr. Milosevic door het zgn. 'tribunaal' een advocaat opgelegd. Hem is voort­aan het recht om zijn eigen verdediging te voeren volledig ontzegd.

In verband met deze ingrijpende schending van cliënt's met verdrags­rechtelijke waarborgen omklede fundamentele recht om zelf zijn eigen verdediging te voeren, en de usurpatie van dit recht door Mr. Kay, waarmee deze laatste zich tot uitvoerder van deze funda­mentele rechtssche­nding maakt, zijn inmiddels, op last van Mr. Milosevic, klachten tegen Mr. Kay inge­diend.

Dit zowel bij de Raad van Discipline van de Nederlandse Orde van Advocaten als bij Bar Council of England and Wales.

 

Voorts is van algemene bekendheid dat mijn cliënt serieu­ze gezondheidsklachten heeft, in de vorm van extreem hoge bloed-d­ruk, en hart- en vaatproblemen.

In een rapport van Dr. Van Dijkman van 26 augustus 2004, en in een rapport van Dr. Taver­nier van 27 augustus 2004, wordt zelfs gesproken van een zodanige 'severe essential hypertensi­on' dat zich een levens­bedreigende situa­tie zou kunnen ontwik­kelen.

 

Mijn cliënt Mr. Milosevic ontvangt niet de medische zorg die in deze potentieel levensbedreigende situatie noodzakelijk is, een situatie waarvoor de artsen die hem door het zgn. 'Joego­slavië Tribunaal' worden opgelegd, zoals Dr Van Dijkman, een specifieke mede-verant­woorde­lijkheid dragen.

 

Er is in dit kader zowel sprake van onvoldoende continue medische zorg en bewaking op specialistisch niveau, onvoldoen­de qualitatief verantwoord medisch-technisch onderzoek, alsook van het uit­breng­en van medische rapportages die, gelet op een en ander, onvoldoende verant­woord zijn.

 

Daarbij worden de onderhavige medische rapportages zo gestuurd dat er per saldo sprake is van medi­sche adviezen aan het zgn. 'tribu­naal', die meer op de zelf vermeende belan­gen van dit zgn.'tr­ibunaal' zijn to­egesneden', dan dat zij het veilig­stellen van de medische belangen van mijn cliënt op het oog hebben.

 

Terzake van deze volstrekt ontoereikende medische zorg voor mijn cliënt zullen bij gelegenheid separaat nadere juridische stappen tegen de verantwoordelijke personen, waaronder de betrokken medici, worden genomen.

 

Voorts worden alle hiervoor verantwoordelijke personen, waar­onder dus uitdrukkelijk ook de door het zgn. 'tribunaal' aan Mr. Milosevic opgelegde artsen, door mijn cliënt op voorhand aansprakelijk gehouden voor alle medische gevolgen, waaronder een eventueel overlijden, als gevolg van deze volstrekt ontoe­reikende medische zorg, voor hun nalatigheid om daartegen te waarschu­wen en anderszins op te treden bij het zgn. 'tribu­naal, en voor de serviliteit die zij, betrokken artsen, aan het zgn. 'tribunaal' betonen door de inhoud van hun medische adviezen meer toe te snijden op de, eerder genoemde, vermeende belangen van dit zgn. 'tribunaal', dan zich daarin te richten op het medische belang van Mr. Milosevic.

 

 

In opdracht van Mr. Milosevic dien ik hierbij, separaat van het hierboven geconstateerde onrechtmatige medische handelen jegens mijn cliënt, een aanklacht in tegen Dr. Van Dijkman, cardioloog, in opdracht van het zgn. 'tribunaal' medisch actief met betrekking tot mijn cliënt.

Dit in verband met het volgende.

 

In zijn medisch rapport van 18 augustus 2004, uitgebracht in opdracht van het zgn. 'tribunaal',  kwam Dr. Van Dijkman tot

de uitspraak dat Mr. Milosevic 'not fit enough to defend himself' zou zijn.

 

Met deze uitspraak baande Dr. Van Dijkman de weg voor het zgn. 'tribunaal' om vervolgens, op 2 september 2004, te beslissen dat mijn cliënt van zijn fundamentele recht om zichzelf te verdedigen beroofd zou dienen te worden, door hem een advo-

c­aten op te leggen, een en ander onder de motivering dat het was 'plain from the medical reports that the accused is not fit enough top defend himself...".

 

Door zich, op inspiratie van het zgn. 'tribunaal', tot de uit­spraak te laten brengen dat mijn cliënt niet in staat zou zijn om zichzelf te verdedigen, heeft Dr. Van Dijkman zich door het zgn. 'tribunaal' laten misbruiken om zichzelf een alibi te verschaffen om op ontoelaatbare wijze inbreuk te maken op het fundamentele recht van Mr. Milosevic om zichzelf te verdedi­gen.

Aldus handelende heeft Dr. van Dijkman zich daarmee medeplich­tig gemaakt aan deze grove inbreuk op de fundamentele mensen­rechten van Mr. Milosevic. 

 

Natuurlijk valt niet aan te nemen dat Dr. Van Dijkman volledig op eigen initiatief tot de onderhavige uitspraak zou zijn gekomen. Ongetwijfeld is hem door het zgn. 'tribunaal' uit­drukkelijk verzocht om zich uit te laten over de vraag of hij, Dr. Van Dijkman, van oordeel was of mijn cliënt in staat moest worden geacht om zichzelf te verdedigen. Het zgn. 'tribunaal' stuurde hier dan ook, en Dr. Van Dijkman heeft zich in deze laten sturen.

 

Door zich tot het doen van een dergelijke uitspraak te laten aansturen door het zgn. tribunaal, alsmede door de inhoud van de onderhavige uitspraak zelf, heeft Dr. Van Dijkman zich schuldig gemaakt aan medisch ontoelaatbaar handelen.

 

Een dergelijke uitspraak dat 'Mr. Milosevic niet in staat is om zichzelf te verdedigen' is namelijk bij uitstek een pseudo-medisch oordeel, en daarmee een oordeel dat Dr. Van Dij­kman

nimmer voor zijn rekening had kunnen nemen.

En mitsdien een oordeel waarvan Dr. Van Dijkman zich had dienen te onthouden.

 

Daarbij dient in aanmerking te worden genomen dat, door het uitspreken van dit oordeel, Dr. Van Dijkman geen oordeel beoogde uit te spreken over de intellectuele vermogens van Mr. Milosevic om zichzelf te verdedigen, maar over diens fysieke vermogens daartoe.

 

Maar natuurlijk is elk antwoord op de vraag waar Mr. Milosevic met betrekking tot het gevoerde proces al dan niet fysiek toe in staat zou zijn, in hoge mate a­fhankelijk van de manier waarop het proces wordt ingericht.

En niemand zal bestrijden dat bijvoor­beeld een zodanige in­richting van het proces waar­bij hij, Milosevic, één middag in de week zelf zijn verdediging zal dienen te voeren, waarbij hem voor het overige rust wordt  geg­und, voor hem minder zwaar zou zijn dan b­ijvoorbeeld 5 volle­dige werkdagen per week aktieve annwezig­heid op zijn proces waarbij hij niet zijn eigen verdediging voert.

 

Met andere woorden: een dergelijke uitspraak als door Dr. Van Dijkman gedaan, kan al daarom niet gedaan worden, omdat deze niets zegt over de mate van belasting die Mr. Milosevic zou kunnen dragen.

Die is immers, wat er ook gebeurt terzake van de invulling van diens verdedi­gingsrechten - of hij deze niet helemaal of par­tieel zelf voert, of helemaal/partieel door anderen zou worden gevoerd -, afhankelijk van het zitting-regime dat wordt opge­legd.

 

Met andere woorden: niet de vraag of mijn cliënt al of niet zelf zijn verdediging voert, is bepalend voor de belasting van mijn cliënt, maar de vraag welk zitting-regime aan mr. Milose­vic wordt opgelegd, en hoeveel noodzakelijke rust hem daarbij al dan niet wordt gegund.

 

Dr. Van Dijkman had dan ook zich uitdrukkelijk van een ant­woord op de hem door het zgn. 'tribunaal' gestelde vraag of mijn cliënt fit genoeg is om zichzelf te verdedigen moeten onthouden.

Hoogstens had hij een oordeel kunnen geven over de vraag hoeveel zit­tingdagen Mr. Milosevic zijns inziens over een bepaalde periode aan zou kunnen.

 

Door zich uit te laten over het vermogen van Mr. Milosevic om zichzelf te verdedigen, heeft Dr. Van Dijkman zich schuldig gemaakt aan een pseudo-medisch oordeel.

En daarmee aan medisch laakbaar handelen.

 

Een pseudo-medisch oordeel met voor mijn cliënt ingrijpende en desastreuze konsekwenties.

Namelijk dat dit pseudo-medische oordeel door het zgn. 'tribu­naal' werd aangegrepen om vervolgens gorve inbreuk te maken op cliënt's fundamentele recht om zelf zijn verdediging te voe­ren.

Een gevolg waarvoor hij, Dr. van Dijkman, aldus handelend mede-verantwoordelijkheid draagt.

 

Daarbij komt nog de volgende verzwarende omstandigheid.

Dr. Van Dijkman heeft zich tot de gewraakte pseudo-medische uitspraak d.d. 18 augustus laten verleiden, terwijl zijn laatste onderzoek dateerde van 26 juli 2004, dus van meer dan 3 weken eerder. Niettemin schreef Dr. Van Dijkman op 26 augus­tus 2004, zonder nader onderzoek, een aanvullend medisch rapport voor het zgn. 'tribunaal', waarin hij - dus een maand na zijn laatste onderzoek - sprak van de 'current medical condition of Mr. Milosevic' (beklemtoning toegevoegd), die het Mr. Milose­vic onmogelijk zou maken om zichzelf te verdedigen.

 

Ook dit onderstreept verder het pseudo-medische, en volstrekt onverantwoorde karakter van de onderhavige medische uitspraken van Dr. Van Dijkman.

 

Mitsdien wordt hiertegen thans een klacht ingediend op de hierboven aangevoerde gronden.

 

Gaarne krijg ik een ontvangsbevestiging van deze klacht.

 

 

N.M.P. Steijnen,

 

gemachtigde